Chased by a crocodile...

Hallo allemaal,

Hoe is het in Nederland? Bedankt voor alle reacties van iedereen! Het avontuur gaat verder. De afgelopen dagen zijn heerlijk geweest. Naast leuke activiteiten, ook heel veel leuke mensen ontmoet. Heel leuk hoe spantaan je contact kunt krijgen in een backpackers. Ik merk zelf dat door het vele Engels praten, het Nederlands moeilijker wordt. Dat komt wel weer goed wanneer ik in terug ben. Voor nu mijn belevenissen van de afgelopen dagen.

Chased by a crocodile. Vrijdag 23 april.
Na een rustige nacht word ik al redelijk vroeg wakker. Vanochtend is de hele lucht grijs en ziet het er naar uit dat het gaat regenen. Niet echt een leuk vooruitzicht aangezien vandaag kanoen op het programma staat. Na het ontbijt begint het redelijk hard te regenen. We vragen bij de balie na of het kanoen wel door gaat met regen. Zo lang wij de regen niet erg vinden, kan de trip gewoon door gaan. B-J en ik besluiten dat we echte Nederlanders zijn en gewoon gaan kanoen. Ik heb door de regen niet zo veel zin, maar wanneer we opgehaald worden en de gids zegt dat het allemaal goed komt, krijg ik al weer meer zin. We worden op gehaald met een safari auto. Een jeep met achterop 4 banken waar mensen op kunnen zitten. Aangezien het regend besluiten B-J en ik dat we lekker droog voorin gaan zitten. Dit zit erg krap en ik moet hier heel erg om lachen. Elke keer als de auto in zijn 1 of 2 moet zit ik klem tegen B-J aan geplet. Onderweg gaat het nog wat harder regenen en de Jeep heeft geen ramen dus doet B-J een regenjas aan om droog te blijven. Na even bij het kantoor te zijn geweest is het tijd om naar de rivier te gaan. B-J gaat nu achterin en ik ga met een regenjas aan voorin zitten om zo droog te blijven. Ik klets gezellig met de driver en na een ritje van 15 min gaan we van de weg af.We zijn ondertussen ook het wild park in gekomen. We rijden de laatste 5 min naar de rivier over een zand weggetje met allemaal gaten en hobbels. Ik vind het weggetje geweldig en jammer genoeg zien we geen dieren onderweg.
We komen aan bij de plaats waar we de rivier op gaan. Hier zijn 4 mannen net een dode koe aan het verslepen. Het stinkt verschrikkelijk en de gids (potato genaamd) verteld heel droog dat deze koe gedood is door een krokodil. Toen de koe aan het drinken was heeft een krokodil hem gegrepen bij zijn onderkaak en het water in gesleurd. De koe is eerst verdronken en toen heeft de krokodil de onderkaak op gegeten. De rest van de koe is nog intakt en die zijn de 4 mannen ondertussen aan het slachten. De huid wordt er afgesneden en dan halen ze het bruikbare vlees er af. De rest leggen ze weer bij het water, zodat ze krokodillen ook nog wat te eten hebben. Het idee van een krokodil do dichtbij maakt me gelijk bang en het instructie praatje van de gids helpt ook niet erg. We krijgen instructie over het kanoen en over wat we moeten doen wanneer we op een nijlpaard botsen of de boot aangevallen wordt door een krokodil. Verder maakt de gids nu al zijn excuses voor het geval hij bot zal zijn onderweg. Wanneer er gevaar drijgt, moeten we gewoon snel luisteren.
We gaan dan uiteindelijk de rivier op. Ik ben best gespannen, maar het varen is heerlijk. We zigzaggen over de zambezi en dat gaat heel lekker. B-J en ik zitten samen in een kano en we hebben al redelijk snel de slag te pakken. De gids gaat voorop en slaat steeds op zijn boot. Ik vraag me gelijk af of bij hang is dat zijn kano lek is. Hij legt alleen 5 min later uit dat hij op zijn boot staat, om te zien waar er nijlpaarden zijn. Het geluid zorgt er voor dat de nijlpaarden even boven komen kijken en zo kunnen we er voor zorgen dat we ruim om de nijlpaarden heen gaan. De gids verteld veel dingen over de rivier, de dieren en de volgens die we tegen komen. De zambezi staat op het moment 12m hoger dan in het droge seizoen. Dit is voor de begrippen erg hoog. Vorig jaar was het 13 meter, maar het water was in jaren al niet zo hoog geweest. De Zambianen zijn over het algemeen erg blij met veel regen, omdat de oogst dan goed is. Dit jaar is dus een goed jaar. We varen langs verschillende eilandjes die onderwater staan en hier verblijven verschillende nijlpaard families. De gids kan precies vertellen hoe groot de verschillende families zijn en wanneer en voor het laatste een kalf was. Dit geeft mij wel weer vertrouwen dat de gids weet wat hij doet. Elke keer wanneer er witte vogeltjes in de buurt zijn moeten we rustig aan doen en wachten op het tegen dat het nijlpaard vrij is. De witte vogeltjes eten normaal beestjes van de huid van de nijlpaard. Waar van die witte vogeltjes zitten, zijn nijlpaarden niet ver.
Na ongeveer 1,5 uur kanoen houden we een korte stop op een stukje land midden in de rivier. We horen verschillende dieren en de gids is er van overtuigd dat er aan de andere kant van het eilandje nijlpaarden zijn. We moeten dus vooral aan de goede kant van het eiland blijven. Na even lekker gestaan te hebben is het tijd om verder te gaan. De gids gaat even kijken of de weg veilig is en voordat wij weer ingestapt zijn komt hij terug kanoen. Er zit om het hoekje een krokodil en die is nu achter de gids aan het aan gaan. Het is geen probleem om de boot in te gaan en verder te gaan varen want de gids kent deze krokodil. Het is alleen maar een carzy crocodile, die zal je niet doden. Hij bijt alleen en valt de boot aan. Ik denk gelijk, maar ik zit toch in de boot. De gids roept, peddelen, kom snel, dus wij volgen. Vervolgens zie ik 1m van de voorkant van de boot de krokodil boven komen en weer onder duiken. Ik heb nog nooit zo hard gepeddeld en na een meter of 30 gaf de krokodil het op en ging terug naar zijn vaste plekkie. De gids moet erg lachen en zegt dat hij deze krokodil dagelijks tegen komt, maar dat het maar een kleine is die niets doet. Ik zit nog met mijn hart in mijn keel en vraag me af waarom mensen het eigenlijk leuk vinden om te kanoen. Gelukkig is alles goed gegaan en verteld de gids gewoon door over enge krokodillen verhalen. Wanneer je namelijk de rivier over zwemt grijpen de krokodillen je niet. Maar wanneer je terug naar de overkant wilt zwemmen heb je een 5% overlevingskans. De gids verteld gelukkig ook dat we weer door een krokodil vrij gedeelte varen en de kleine stroom versnellingen zijn erg leuk. Na een tocht van een uur komen we bij de lunch plek aan. Ik vind het mooi geweest en besluit na de lunch naar huis te gaan. B-J heeft nog niet genoeg gehad van het nijlpaarden en krokodillen gevaar en gaat door. De driver brengt mij naar huis en na een warme douch, plof ik op een van de banken bij de andere neer. Het is ondertussen weer gaan regenen, het was na de auto rit eigenlijk de hele ochtend droog. Ik ben blij dat ik lekker droog, met warme kleren in de backpackers zit, met al mijn lichaamsdelen nog heel. De middag breng ik hangend en lezend door en dat is heel lekker.
De middag gaat snel voorbij en B-J komt helemaal doorweekt, maar enthousiast terug van het kanoen. We eten lekker bij de backpackers en ’s avonds gaan we met een hele goep de stad in. Het Zambiaanse nachtleven stelt niet zo veel voor en ik ben weer zo onhandig om te struikelen op een hobbelig paadje. Mijn broek is nog heel alleen mijn knieën zijn helemaal blauw. Na een lange dag lig ik uiteindelijk niet erg laat in bed en slaap ik al snel.

Super mooie zonsondergang. Zaterdag 24 april.
Om 10 uur stappen we het jolly boys busje in richting de Victoria falls. Vandaag is het de dag dat meerdere mensen van de brug gaan afspringen. B-J is ook helemaal klaar voor een sprong en ik ben er helemaal van overtuigd dat ik veilig op de brug blijf staan. De brug is erg hoog en dat vind ik al eng genoeg. Na even door het immigratie kantoor te zijn gelopen mogen we de brug op. Deze brug verbind Zambia met Zimbabwe en midden op de brug is de grens. Het uitzicht vanaf de brug is super, dus naast van de brug af springende mensen, maak ik ook veel foto’s van de omgeving. Na een ochtend voor met adrenaline gaan we terug naar jolly boys en is het begin van de middag erg rustig. We spelen wat spelletjes en hangen bij het zwembad.
Rond 16.00 worden we opgehaald voor de sunset cruise. Na een kort ritje komen we bij een hotel met een erg dure uitstraling. Hier gaan we op de boot en na een kort praatje van een van de personeelsleden vertekken we. Er zijn nog meer boten op de rivier, maar het uitzicht blijft prachtig. Op de boot zit ik gezellig te kletsen met een aantal mensen van jolly boys. De Denen die bij ons in de dorm slapen zijn ook studenten en ook al bijna even lang van huis. Verder is er een heel aardige jonge vrouw (roxanne) uit zuid-afrika, die later ook in jolly boys schijnt te verblijven. B-J staat ook met een aantal mensen te kletsen, waarvan één een heel vervelende afrikaans (bijna Nederlands) sprekende meneer uit Kaapstad is. Hij noemt B-J de hele tijd een kaaskop en na een tijdje proberen we die man, maar te ontwijken.
Na een super mooie zonsondergang wordt het avond eten geserveerd. Dit is niet super bijzonder, maar gewoon goed. Dan is de trip al snel af en zitten we al weer terug in het busje. De rest van de avond breng ik door in gesprek met Roxanne en haar moeder. Ze zijn samen een weekendje weg en vinden Victoria falls ook helemaal geweldig. Ik drink de hele avond lekker melk met thee en merk dat ik dat echt gemist heb. Als ik ooit naar Zuid-Afrika ga moet ik voor al Roxanne en haar moeder Belinda komen op zoeken. B-J verdwijnt de stad in met een hele groep en ik heb een heel gezellige avond bij jolly boys.

Stelletje gekken dat we zijn. Zondag 25 april.
Vanochtend gaat de wekker al vroeg. Terwijl ik rond 7en onder de douch sta bedenk ik dat ik in NL voor gek zou verklaart worden, wanneer ik zou vertellen dat we op zondag ochtend om 8 uur gaan fietsen. Het is vanochtend weer regenachtig, maar zolang het motregen is gaan we gewoon fietsen. De fietsgids is een beetje te laat maar een erg aardige jongen (patrick). Het is eerlijk om weer eens te fietsen, alleen krijg ik al erg snel last van zadel pijn. De zandweggetjes (blubberpaden) gaan mij beter af dan dat ik verwacht had en de uitzichten zijn erg mooi. Na een stuk door het wildpark gefiets te hebben, gaan we richting een aantal lokale dorpjes. De dorpjes doen mij erg aan Malengwa denken en de wegen zijn erg ruig. Zoveel hobbels en gaten heb ik nog niet eerder gezien en snap niet hoe auto’s over deze weg kunnen rijden.
We gaan op gezoek bij een lokale preschool (kleuterschool). Deze kleuterschool is opgezet en wordt gesponserd door de organisatie waarmee wij nu fietsentour aan het doen zijn. Onze fietstocht is dus niet alleen leuk en gezond, maar ook nog voor een goed doel. Er zijn een heel aantal nieuwsgierige kinderen die komen kijken in de klassen, wanneer wij er rond lopen en we worden ook weer heel vaak mazungu (mazoengoe = blanke) genoemd. Er zijn ook heel wat kinderen die “How are you?” roepen en naar ons zwaaien. Het dorps leven doet erg aan dat van Malengwa/Mongu denken en ook de lokale markt komt erg bekent voor. De geur van vuur en vis, honderde kraampjes die zoete aardappels verkopen en afrikaanse lappen.
Na de markt fietsen we terug naar Jolly boys en ben ik moe. 3,5 uur fietsen over hobbelige weggetjes op een niet lekker zittend zadel, heeft mij moe en hongerig gemaakt. Gelukkig maakt de keuken erg lekkere tosties en zitten de banken heerlijk. De middag gaat rustig voorbij. Het gaat nog wat harder regenen en het is zelf erg fris. Ik trek voor het eerst in 3 maanden weer eens sokken en schoenen aan en kruip lekker mijn boek in.
Aan het einde van de middag komen een aantal nieuwe gasten aan die gezellig bij ons komen zitten. Een Amerikaans stel, dat erg gezellig is gaat met onsen nog een stel mee uiteten. Het eten valt een beetje tegen, maar dat maakt het niet minder gezellig. Ik bel met mijn ouders en dat is er fijn. Terug bij jolly boys doen we nog een aantal spelletjes en ga ik lekker vroeg op bed. Na nog even lezen, val ik heerlijk in slaap

Dit waren mijn verhalen weer voor nu. Vandaag heb ik naast in de stad even de toerist uithangen niet veel gedaan. Verder begint morgen het vologende avontuur. Morgen gaan B-J en ik op safari in Botswana voor 3 dagen en 2 nachten. We gaan kamperen in het wildpark en hopelijk heel veel dieren zien. Ik heb er echt super veel zin in! Denk wel dat jullie dat begrijpen =).
Tot mijn volgende blog! Liefs